Επισκόπηση των Εγκεφαλικών Όγκων
Η διάγνωση ενός εγκεφαλικού όγκου, αποτελεί μια οδυνηρή εμπειρία για τον ασθενή. Παρόλα αυτά, χρόνο με τον χρόνο ερευνητές λαμβάνουν όλο και περισσότερες πληροφορίες για τους εγκεφαλικούς όγκους και ανακαλύπτουν καλύτερους τρόπους για την θεραπεία τους. Πολύ σημαντικό αποτελεί το γεγονός ότι η πρόγνωση (πρόβλεψη της πορείας της νόσου) των όγκων αυτών είναι καλύτερη από αυτή που ήταν κάποια χρόνια πριν.
Ταξινόμηση των εγκεφαλικών όγκων
Οι όγκοι του εγκεφάλου είναι ανώμαλες αυξήσεις κυττάρων ενδοεγκεφαλικά ή γύρω από τον εγκέφαλο. Εικάζεται ότι οι όγκοι εμφανίζονται όταν γενετικοί ή περιβαλλοντικοί παράγοντες βλάπτουν τα φυσιολογικά κύτταρα, με αποτέλεσμα την ραγδαία ανάπτυξη και διαίρεσή τους. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι εγκεφαλικών όγκων, οι οποίοι ταξινομούνται σε διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την προέλευση του όγκου, πόσο γρήγορα αναπτύσσεται και πόσο καταστροφικός είναι.
Οι όγκοι συνήθως ταξινομούνται σε καλοήθεις και κακοήθεις. Οι καλοήθεις όγκοι τείνουν να αναπτύσσονται αργά σε συστάδες κυττάρων, οι οποίοι σπανίως διαδίδονται. Οι κακοήθεις όγκοι αναπτύσσονται επιθετικά, εισβάλλουν στον υγιή ιστό, προκαλούν βλάβες σε σημαντικές οργανικές λειτουργίες και μπορεί να είναι απειλητικοί για την ζωή. Οι κακοήθεις όγκοι είναι γνωστοί και ως καρκινικοί.
Οι όγκοι που προέρχονται από τον εγκέφαλο καλούνται πρωτοπαθείς όγκοι. Πρωτοπαθείς εγκεφαλικοί όγκοι μπορεί να ξεκινήσουν από έναν εγκεφαλικό ιστό, τις μήνιγγες, το κρανίο, τα νεύρα ή και την υπόφυση. Οι όγκοι οι οποίοι προέρχονται από κάποιο άλλο σημείο του σώματος και μετακινούνται στον εγκέφαλο, καλούνται μεταστατικοί όγκοι. Οι μεταστατικοί όγκοι είναι συνήθως κακοήθεις, από την στιγμή που εξ ορισμού έχουν εισβάλλει στον εγκέφαλο από διαφορετικό σημείο του σώματος.
Σημεία-Συμπτώματα
Τα σημεία και τα συμπτώματα που μπορούν να προκαλούν οι πρωτογενείς ή δευτερογενείς εγκεφαλικοί όγκοι έχουν σχέση με πολλές βασικές λειτουργίες όπως η όραση, η ακοή, η ομιλία, η μνήμη, η κίνηση, η ισορροπία, η συμπεριφορά και η ψυχική κατάσταση. Τα κυριότερα είναι τα ακόλουθα:
- Έντονος πονοκέφαλος: εμφανίζεται σε παραπάνω από το 50% των ασθενών με εγκεφαλικό όγκο.
- Προβλήματα όρασης: Διπλωπία (ο ασθενής βλέπει διπλά), απώλεια της περιφερικής ή άλλου μέσου της όρασης.
- Δυσκολίες ομιλίας και ακοής.
- Δυσκολίες ισορροπίας: ο ασθενής δυσκολεύεται να κρατήσει την ισορροπία του, παρουσιάζει αταξία, προβλήματα στον συντονισμό των κινήσεών του.
- Εμετοί: ο ασθενής παρουσιάζει το πρωί όταν ξυπνά αναγούλες, εμέτους που δεν εξηγούνται από άλλους λόγους. Κάποτε οι εμετοί αυτοί μπορεί να είναι έντονοι.
- Απώλεια αίσθησης ή και κίνησης: ο ασθενής χάνει προοδευτικά τη δυνατότητα να κινεί ή να αισθάνεται ένα μέλος του σώματός του, χέρι ή πόδι. Μπορεί επίσης να έχει μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα σε ένα μέλος του.
- Σύγχυση, δυσκολίες συγκέντρωσης.
- Αλλαγές στην συμπεριφορά.
- Επιληπτικοί σπασμοί: οι αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα των νευρώνων του εγκεφάλου που δημιουργεί ο όγκος, είναι αιτία σπασμών, απώλειας της συνείδησης, απώλειας ούρων ή και κοπράνων.
Σπασμοί που εμφανίζονται ξαφνικά σε έναν ενήλικα χωρίς προηγούμενο ιστορικό σπασμών ή ατυχήματος με εμπλοκή του εγκεφάλου ή άλλης ασθένειας που προκαλεί σπασμούς, πρέπει να δημιουργεί την υποψία για εγκεφαλικό όγκο. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι σπασμοί μπορεί να είναι το μόνο σημείο ενός εγκεφαλικού όγκου που αυξάνεται με αργό ρυθμό.
Διάγνωση
Το πρώτο διαγνωστικό βήμα είναι η νευρολογική εξέταση. Μια ολοκληρωμένη νευρολογική εξέταση ελέγχει την κινητικότητα του ματιού και την όραση, την ακοή, την αίσθηση, τα αντανακλαστικά, την ισορροπία και τον συντονισμό των κινήσεων, την σκέψη και την μνήμη. Τον νευρολογικό έλεγχο διαδέχονται απεικονιστικός έλεγχος και εργαστηριακές εξετάσεις, για την επιβεβαίωση ύπαρξης όγκου και την συλλογή περισσότερων πληροφοριών σχετικά με τον τύπο και την τοποθεσία του. Επιπρόσθετα, διαγνωστικές εξετάσεις χρησιμοποιούνται συχνά έπειτα από την θεραπεία, για τον έλεγχο της έκβασης και της επανεμφάνισης του όγκου.
Εργαστηριακές εξετάσεις
- Αξονική τομογραφία(CT scan)
- Μαγνητική Τομογραφία (MRI-scan)
- Μαγνητική Φασματοσκοπία
- Ηλεκτρομυογράφημα
- Αγγειογραφία
- Pet Scan