Pages

Αυχεναλγίαneck

Θλάσεις

Εγκεφαλικές θλάσεις

Η εγκεφαλική θλάση είναι μια μορφή τραυματισμού του κρανίου και πρόκειται στην ουσία για έναν μώλωπα του εγκεφαλικού ιστού. Όπως οι μώλωπες σε άλλους ιστούς, η εγκεφαλική θλάση μπορεί να συσχετισθεί με πολλαπλές μικρό-αιμορραγίες (διαρροές μικρών αιμοφόρων αγγείων μέσα στον εγκεφαλικό ιστό). Θλάσεις εμφανίζονται σε ποσοστό 20-30 % σοβαρών τραυματισμών οι εγκεφαλικές θλάσεις προκαλούν νευρολογική εικόνα ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος. Σε κάποιες περιπτώσεις λόγω κυρίως της αύξησης της ενδοκρανιακής πιέσεως, οι θλάσεις μπορεί να είναι απειλητικές για την ζωή του ασθενούς.

Σημεία και συμπτώματα
Τα συμπτώματα μιας θλάσης εξαρτώνται από την βαρύτητα και την θέση του τραυματισμού. Οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν πονοκέφαλους, σύγχυση, υπνηλία, ζάλη, απώλεια συνείδησης, ναυτία και έμετο, επιληπτική κρίση, καθώς και δυσκολία στην συγκέντρωση και στην κίνηση. Μπορεί επίσης να έχουν διαταραχές μνήμης, όρασης, ακοής, διαχείρισης συναισθημάτων και σκέψης.

Αίτια
Το εσωτερικό του κρανίου αποτελείται από αιχμηρές γραμμώσεις, από τις οποίες μπορεί να τραυματισθεί ένας εγκέφαλος που κινείται. Οι θλάσεις συχνότερα προκαλούνται από κάποιο χτύπημα στο κρανίο.
Συνήθως οι θλάσεις εμφανίζονται στον φλοιώδη ιστό, ειδικά κάτω από την επιφάνεια του χτυπήματος. Ο εγκέφαλος στις περισσότερες περιπτώσεις υπόκειται σε θλάση όταν συγκρούεται με το εσωτερικό του κρανίου, και οι συχνότερες θέσεις είναι στο μετωπιαίο και κροταφικό λοβό. Επίσης, θλάσεις μπορεί να εμφανισθούν και στην αντίθετη πλευρά του χτυπήματος.

Χαρακτηριστικά
Οι θλάσεις του εγκεφάλου, οι οποίες συχνά σχετίζονται και με οίδημα, είναι ιδιαίτερα πιθανό να προκαλέσουν αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης και συνακόλουθα σύνθλιψη του ευαίσθητου εγκεφαλικού ιστού.

Οι θλάσεις έχουν σχήμα σφήνας, με την ευρύτερη επιφάνειά τους να βρίσκεται στο εξωτερικό μέρος του εγκεφάλου.

Η διάκριση μεταξύ θλάσης και εγκεφαλικής αιμορραγίας δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς και οι δυο καταστάσεις περιλαμβάνουν αιμορραγία του εγκεφαλικού ιστού. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένας αυθαίρετος διαχωρισμός ότι πρόκειται για θλάση, εάν τα 2/3 του ιστού που εμπλέκεται είναι αιμορραγία.

Μια θλάση μπορεί να προκαλέσει οίδημα του παρακείμενου εγκεφαλικού ιστού, το οποίο ερεθίζεται από τοξίνες που απελευθερώνονται. Η διόγκωση είναι χειρότερη περίπου 4-6 ημέρες μετά τον τραυματισμό.

Χρόνιες ή απομακρυσμένες θλάσεις σχετίζονται με επαναρρόφηση των τραυματισμένων ιστών, που οδηγούν σε διάφορους βαθμούς σπηλαίωσης, σε συνδυασμό με την παρουσία χρυσό-κίτρινου αποχρωματισμού, εξαιτίας υπολειμματικής αιμοσιδερίνης.

Πολλαπλές Πετεχειώδεις Αιμορραγίες
Πρόκειται για πολυάριθμες, μικρές θλάσεις που προέρχονται από σπασμένα τριχοειδή αγγεία στην φαιά ουσία, κάτω από τον φλοιό. Εναλλακτικά αναφέρονται και ως πολυεστιακή αιμορραγική θλάση. Οι θλάσεις αυτές προκαλούνται από διάτμητους τραυματισμούς την ώρα του χτυπήματος, και παρατηρούνται στην ένωση μεταξύ της φαιάς και λευκής ουσίας, καθώς και στο άνω εγκεφαλικό στέλεχος, στα βασικά γάγγλια, στο θάλαμο και στις περιοχές κοντά στην τρίτη κοιλία. Σε διάχυτη εγκεφαλική βλάβη, η πολλαπλή πετεχειώδης αιμορραγία δεν είναι πάντα ορατή μέσω Αξονικής Τομογραφίας ή Μαγνητικής Τομογραφίας. Αυτό συμβαίνει ακόμα και αν ο τραυματισμός είναι αρκετά σοβαρός, και η απεικόνισή του είναι δυνατή κάποιες ημέρες μετά. Η πολλαπλή πετεχειώδης αιμορραγία έχει κακή πρόγνωση εάν ο ασθενής είναι σε κωματώδη κατάσταση, ακόμα και αν δεν υπάρχουν προφανή αίτια για το κώμα.

Θεραπεία
Εξαιτίας του κινδύνου που διατρέχει ο ασθενής σε περίπτωση εγκεφαλικού οιδήματος, η θεραπεία της εγκεφαλικής θλάσης στοχεύει στην πρόληψη της κατάστασης αυτής. Στα μέτρα αποφυγής οιδήματος περιλαμβάνονται η πρόληψη υπότασης (χαμηλή πίεση αίματος), υπονατριαιμίας (ανεπάρκεια νατρίου), και υπερκαπνίας (αυξημένο διοξείδιο του άνθρακα στο αίμα). Η επέμβαση για μείωση του οιδήματος μπορεί να είναι απαραίτητη, εξαιτίας του κινδύνου αύξησης της ενδοκρανιακής πίεσης. Σε ασθενείς με εγκεφαλική θλάση απαιτείται εντατική φροντίδα και στενή μηχανική παρακολούθηση.